Eindelijk in Ghana!!!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Fenna
10 Februari 2010 | Ghana, Accra
Hee lieve iedereen,
Daar zit ik dan. Eindelijk in Ghana, achterin de tuin onder de palmbomen in de zeewind. Het is nu al een paar uur donker en we hebben voor het eerst een zelfgemaakte (door huisgenootjes dan) maaltijd gegeten.
Het vliegen viel me alles mee al vind ik het toch vreemd dat je ineens zomaar in zo’n ander land bent en over de wolken vliegt. Nadat we alle koffers en onszelf(2 koffers x 18 man plus handbagage) in een trotro (soort taxibusjes waar veel meer mensen in passen dan dat er zitplaatsen zijn) hadden gepropt gingen we naar het hotel.
De volgende dag zijn we Accra ingegaan. Overal was wel iets te zien, vrouwen met een megastapel eieren op hun hoofd, bomvolle bussen of slapende mensen langs de weg en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik keek mijn ogen uit, maar de Ghanezen andersom ook. Vandaag waren we op de Afrikaanse markt in Kasseh (hier ga ik ook 1 dag in de week op school werken) en hier werden we heel enthousiast begroet of vuil aangekeken.
Maar even terug naar gisteren. Het was ongeveer twee uur reizen naar Ada. Hier kreeg iedereen een huis toegewezen. Ik zit in het Aristo house, samen met Linda, Bo, Willemijn en Jamilla. Tim, Rasjel, Evera en Murielle (als ik het goed schrijf) wonen hier al een tijdje en kunnen ons dus veel vertellen over hoe het hier allemaal gaat. Het is vijf minuten lopen naar het strand en ik zit in een kamer samen met Linda in het buitenhuisje. We hebben net de eerste (hoop ook de laatste) muis uit de kamer gejaagd. ’S Nachts doen we alleen de hor dicht dus als ik wakker wordt zie ik meteen palmbomen (wat vanochtend voor een ‘waar ben ik?’ moment zorgde). Ik hou het hier zeker wel vier maanden vol!
Na de Afrikaanse markt vanochtend zijn we naar de school in Kasseh geweest. Hier werken Evera en Murielle ook. Ik ga hier als het goed is een dag in de week werken, maar hoe en wat precies dat is nog een beetje een verrassing. Hierna zijn we met de boot vanaf Tsjarley Korpey (hotel, met heel mooi uitzicht op de Voltarivier en een zwembad waar ik denk ik nog vaak te vinden zal zijn) naar Maranatha geweest. (Speciaal voor mama, we gaan regelen dat we met de fiets en boot naar Maranatha gaan i.p.v. met de motor). De boottocht was echt heel erg mooi, overal zijn verschillende eilanden, palmbomen, vrolijke boten en mensen die zwaaien. Op Maranatha werden we enthousiast ontvangen door Winfred. De eigenaar van het hotel en schooltje. (zie www.projectsand.org). De schoollokalen hebben een betonnen vloer, maar muren van een soort in elkaar gevlochten takken (of in elk geval geen steen of hout), maar het waait dus wel lekker door. Als je de ene kant op kijkt zie je de voltarivier en aan de andere kant zie je het strand richting de zee. Ik kan er nog heel veel over vertellen, maar op de foto’s komt het beter over. Ik hoop dat het lukt om deze op mijn picasa te zetten (want ze zijn te groot voor deze site).
Verder hebben we gisteravond in Brightest (hotel in Ada) met zijn allen gegeten en gedronken. Moest wel 2 uur wachten op mijn eten en kreeg iets heel anders dan dat ik had besteld, maar het was wel heel gezellig, daarna zijn we nog met een paar mensen naar het strand geweest om sterren te kijken (schildpadden konden we niet vinden).
Liefs Fenna
Ohja en als er mensen zijn die fenmail willen sturen, het adres hiervoor is
Dengme East district hospital PO box 18 Ada .
Daar zit ik dan. Eindelijk in Ghana, achterin de tuin onder de palmbomen in de zeewind. Het is nu al een paar uur donker en we hebben voor het eerst een zelfgemaakte (door huisgenootjes dan) maaltijd gegeten.
Het vliegen viel me alles mee al vind ik het toch vreemd dat je ineens zomaar in zo’n ander land bent en over de wolken vliegt. Nadat we alle koffers en onszelf(2 koffers x 18 man plus handbagage) in een trotro (soort taxibusjes waar veel meer mensen in passen dan dat er zitplaatsen zijn) hadden gepropt gingen we naar het hotel.
De volgende dag zijn we Accra ingegaan. Overal was wel iets te zien, vrouwen met een megastapel eieren op hun hoofd, bomvolle bussen of slapende mensen langs de weg en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik keek mijn ogen uit, maar de Ghanezen andersom ook. Vandaag waren we op de Afrikaanse markt in Kasseh (hier ga ik ook 1 dag in de week op school werken) en hier werden we heel enthousiast begroet of vuil aangekeken.
Maar even terug naar gisteren. Het was ongeveer twee uur reizen naar Ada. Hier kreeg iedereen een huis toegewezen. Ik zit in het Aristo house, samen met Linda, Bo, Willemijn en Jamilla. Tim, Rasjel, Evera en Murielle (als ik het goed schrijf) wonen hier al een tijdje en kunnen ons dus veel vertellen over hoe het hier allemaal gaat. Het is vijf minuten lopen naar het strand en ik zit in een kamer samen met Linda in het buitenhuisje. We hebben net de eerste (hoop ook de laatste) muis uit de kamer gejaagd. ’S Nachts doen we alleen de hor dicht dus als ik wakker wordt zie ik meteen palmbomen (wat vanochtend voor een ‘waar ben ik?’ moment zorgde). Ik hou het hier zeker wel vier maanden vol!
Na de Afrikaanse markt vanochtend zijn we naar de school in Kasseh geweest. Hier werken Evera en Murielle ook. Ik ga hier als het goed is een dag in de week werken, maar hoe en wat precies dat is nog een beetje een verrassing. Hierna zijn we met de boot vanaf Tsjarley Korpey (hotel, met heel mooi uitzicht op de Voltarivier en een zwembad waar ik denk ik nog vaak te vinden zal zijn) naar Maranatha geweest. (Speciaal voor mama, we gaan regelen dat we met de fiets en boot naar Maranatha gaan i.p.v. met de motor). De boottocht was echt heel erg mooi, overal zijn verschillende eilanden, palmbomen, vrolijke boten en mensen die zwaaien. Op Maranatha werden we enthousiast ontvangen door Winfred. De eigenaar van het hotel en schooltje. (zie www.projectsand.org). De schoollokalen hebben een betonnen vloer, maar muren van een soort in elkaar gevlochten takken (of in elk geval geen steen of hout), maar het waait dus wel lekker door. Als je de ene kant op kijkt zie je de voltarivier en aan de andere kant zie je het strand richting de zee. Ik kan er nog heel veel over vertellen, maar op de foto’s komt het beter over. Ik hoop dat het lukt om deze op mijn picasa te zetten (want ze zijn te groot voor deze site).
Verder hebben we gisteravond in Brightest (hotel in Ada) met zijn allen gegeten en gedronken. Moest wel 2 uur wachten op mijn eten en kreeg iets heel anders dan dat ik had besteld, maar het was wel heel gezellig, daarna zijn we nog met een paar mensen naar het strand geweest om sterren te kijken (schildpadden konden we niet vinden).
Liefs Fenna
Ohja en als er mensen zijn die fenmail willen sturen, het adres hiervoor is
Dengme East district hospital PO box 18 Ada .
-
10 Februari 2010 - 20:26
Tina:
Klinkt aaasociaal vet!!!! -
10 Februari 2010 - 20:26
Menno:
Hee Zusje!
Ik ben echt jaloers hoor als ik dat allemaal zo lees! Zeker nu het hier weer is gaan sneeuwen :(
Ik wil ook weer zon!
Nog heel veel plezier en ik kijk uit naar je volgende verhaaltje
xx -
10 Februari 2010 - 20:45
Melanie P:
FEN!!!!!!!
Wat leuk om een verslag van je te lezen!
Wauw, al die bevindingen van je!!! Krijg gewoon echt zin om daarheen te komen!!!
Echt vetgaaf!!!
Goed te horen dat je veilig bent aangekomen en dat je het gaat volhouden!
Geniet ze daar en veel succes!!!!
Groetjes uit het zonnige Bonaire!
Liefs,
Melanie Xxx -
10 Februari 2010 - 22:06
Laura:
Lieve Fenna!
Ik viel helaas weer weg toen we elkaar daarnet spraken. maar wat ik hier nu lees klinkt echt zo gaaf! Ik ben jaloers.
geniet ervan.
xx laura -
10 Februari 2010 - 23:06
Mama:
Hé Fenna, jij bent daar goed geland! Die nieuwe bikini zal overuren maken. Love you, mama -
10 Februari 2010 - 23:42
Annelottie:
Lieve Fen,
fijn om te lezen dat je goed bent aangekomen! Wat n groot verschil trwns zeg..enthousiast ontvangen worden of juist n vuile blik krijgen=S Moest trouwens erg lachen om je (bewuste/onbewuste) woordgrapje fEnmail =P
Lots of love from lottie [A] -
11 Februari 2010 - 13:58
Nienke :
Fenba wat een lang verhaal! Je beleefd meer dan ik! Ik zit hier maar in het koude land!
Lijkt me kei leuk om daarheen te gaan! -
11 Februari 2010 - 18:32
Marion:
lieve Fenna,
Wat een avontuur en wat een andere omgeving. Dat moet wel prachtig zijn om met zicht op palmbomen wakker te worden alleen die muizen daar ben ik niet jaloers op!!!
hoop snel weer te lezen hoe het je vergaat.
Doei bas, marion, marijn en dinant -
11 Februari 2010 - 19:22
Marjo:
Schatjeee!!
Wat onwijs tof!
Zorg goed voor jezelf :) en geniet maar voor 2 daar tussen de palmbomen :D! Ohw en mocht je een schildpad vinden: MOET JE M NAAR MIJ VERNOEMEN :D!!
xx -
11 Februari 2010 - 20:29
Joost En Willemieke:
Zo lijkt lesgeven wel heel leuk en bijzonder te worden. Geen airco nodig, genoeg natuurlijke ventilatie in de leslokalen. Zo te horen, voel je je op je gemak in je nieuwe omgeving, en heb je zin in het avontuur dat nog maar net is begonnen.
We zien uit naar het volgende verslag.
Geniet ze! -
11 Februari 2010 - 23:08
Martine :
Hee Fen!
Leuk je eerste berichtje even snel door te lezen! Prima naar je zin volgens mij..
Geniet er van! Wanneer begint je stage?
Veel liefs uit Paramaribo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
