Jarig in Afrika

Hooi lieve blaffono’s
Het wordt weer eens tijd voor een berichtje uit het mooie Ghana. Hier is het regenseizoen begonnen dus de zon zien we helaas niet meer zoveel. Ben bang dat jullie straks nog bruiner zijn dan ik. Wel is het wat koeler en dat is soms ook niet verkeerd. Ghanezen vinden het echt koud en dragen lange mouwen en gaan vroeg naar bed. Tja het is maar wat je koud vindt natuurlijk.
Afgelopen vrijdag was er een voetbal wedstrijd tussen een school op Alorkpem (eiland in de buurt van maranatha) en onze school. De hele school ging in de boot en op naar Alorkpem. De kinderen die niet gingen voetballen, kwamen om aan te moedigen. Het duurde even voordat ze op gang kwamen, maar na het eerste doelpunt stonden ze druk te springen, dansen en zingen! Was echt heel leuk om te zien en mee te doen. Het eindigde echter gelijk , 3 – 3. Ze gaan dus nog een keer tegen elkaar spelen om een echte winnaar te bepalen. (Maranatha natuurlijk)
Dinsdag waren wij de winnaar, Nederland speelde een oefenwedstrijd tegen Ghana en we wonnen met 4 – 1. We waren allemaal in het oranje naar de bar gegaan waar we de wedstrijd konden kijken. Eenmaal gewonnen hadden we wel zin in een feestje, maar de Ghanezen helaas niet en veel gingen er alweer naar huis helaas. Ik heb al veel theorieën gehoord dat Ghana het wk gaat winnen en dat ze ons hebben laten winnen zodat we ze onderschatten. Nou ik ben benieuwd!
Op stage gaat het helaas wat minder goed. Vorige week was er ruzie ontstaan tussen de leerkrachten. Joseph had een beslissing genomen zonder dat te overleggen met de andere leerkrachten. Geshian was er niet en ook al was het maar een kleine beslissing, Mabel, Lizzy en Matilda zagen dit als een bevestiging dat Joseph stiekem met Geshian beslissingen nam achter hun rug om. Dit was niet waar en Joseph bleef ook heel kalm onder alle beschuldigingen. Matilda werd heel boos toen hij zei dat ze oud genoeg was om logisch na te denken over die beschuldigingen. Na een lange vergadering, geschreeuw en gepreek van Geshian was alles soort van uitgesproken. Matilda is nu voor een week geschorst, omdat ze Joseph echt zat uit te lokken om te vechten. Ze prikte met haar vinger in zijn gezicht en stond allemaal te roepen dat ze het wel wilde uitvechten. Gelukkig bleef Joseph heel kalm.
Hij had me verteld dat hij wilde stoppen. Hij was er klaar mee met mensen te werken die zich niet volledig inzetten. Hiermee doelt hij vooral op Mabel en Lizzy. Hij ging zijn ontslagbrief maken en daarna terug naar de universiteit. Dit had hij al drie keer tegen Geshian gezegd, maar toen ik ernaar vroeg wist hij er niets van en ontkende alles. Ik denk dat dit zijn trots is, want deze week was Joseph er niet en stond er in zijn klas ineens een andere leerkracht die ik nog nooit had gezien.
Ik vind het echt heel erg jammer dat hij gaat stoppen, want hij is gemotiveerd en stond altijd open voor ideeën. Daarna hoorde ik dat Mabel en Lizzy ook van plan zijn te stoppen in Juli en dan terug te gaan naar school.
Fijn kom je leerkrachten advies geven, gaan ze aan het einde allemaal weg en komen er nieuwe…. Ik heb wel alles op papier gezet zodat de volgende wel met het advies kan werken wat ik heb gegeven. Wel vind ik het heel erg jammer en ik ben echt een beetje bang voor de toekomst van de school. Als wij weg zijn duurt het nog 4 maanden voordat er weer nieuwe vrijwilligers komen.
Winfred had ons (alle vrijwilligers) laatst allemaal bij elkaar geroepen, omdat hij geen geld had voor het salaris van de leerkrachten en het eten van de kinderen. Ik vertelde dat ik liever in het project van Marylin wilde investeren (een permament schoolgebouw maken zodat de school meer steun van de overheid krijgt) omdat dat iets is waar ze echt lang wat aan hebben. Hij vertelde dat hij heel blij zou zijn met die steun, maar dat de school dan waarschijnlijk dicht zou moeten. Om daarna weer het vertrouwen van de gemeenschap te winnen om hun kinderen naar deze school te sturen is erg lastig.
Daarom heb ik besloten om het geld wat ik nog over heb aan het eten van de kinderen en het loon van de leerkrachten te besteden.
Marylin is dit weekend op maranatha geweest om met de gemeenschap, Winfred en Geshian te overleggen. Ik kon er helaas niet bij zijn, want ik moest geld opnemen in Accra. Wel ga ik nog met haar afspreken om te horen hoe het precies is gegaan. Hoop dat er duidelijke afspraken uit zijn gekomen.
Mijn verjaardag was trouwens echt heel erg leuk! Bedankt voor alle lieve smsjes/mailtjes en kaarten. 25 mei is hier een nationale feestdag ‘African Union day’ en we waren dus vrij. In de middag kwamen er wat kinderen van school langs, want die wilden al heel lang ons huis zien. Opeens kwamen er ook buurkinderen binnen met Linda en Bo die ‘happy birthday’ gingen zingen. Op straat werd ik door vreemden mensen gefeliciteerd en ik wist niet wat ik nu moest verwachten. Linda en Bo waren al een tijdje druk bezig met van alles wat ik niet mocht weten.
’S avonds was er in rubstone een feestje voor ‘African Union day’ en toen we daar aankwamen hing er een poster met mijn foto en Fenna 20 years erop. Er waren mensen van Maranatha gekomen en van Kelly en Miranda had ik een mooie verjaardagsmuts gekregen! Het was echt heel gezellig.
Na een tijdje kwam er op het scherm een film van allemaal bekenden uit Ada Foah die mij een fijne verjaardag wensten. Ik heb dit ook op dvd gekregen van Linda en Bo. Echt een superleuk kado om later nog eens terug te kijken! Kortom ik ben mijn 20ste jaar goed begonnen!
De zondag voor mijn verjaardag was Nellie jaren. Een vrouw die in een bar werkt waar we wel eens komen en we waren allemaal uitgenodigd. Wij mochten (of eigenlijk moesten) aan de tafel in het midden zitten samen met haar en familie. Anderen mensen stonden eromheen. Hoezo ongemakkelijk? Na een heel programma wat bestond uit een gebed, flessen ontkurken, gezang, lang zitten en de jarige die snoep in het publiek gooit (het leek net sinterklaas) mochten we dan eindelijk gaan dansen! Het was wel heel leuk en apart om eens zo’n feest te zien. Ze had een blauw pakje aan inclusief een grote blauwe muts, heel officieel allemaal.
Maar mijn verjaardag vond ik toch wat leuker!
Verder heb ik gisteren mijn djembe opgehaald. De mannen van wie we die hadden gekocht, waren ’ s avonds nog naar ons gekomen om ons les te geven. Erg leuk, al kunnen we er nog niets van. Daarna zijn we nog naar een feestje in rubstone geweest. Het laatste echte feestje op zaterdag met zijn allen! Volgende week gaat Bo weg samen met meiden uit het Bana huis. Vrijdag is er daarom een blaffono bye bye party in rubstone.
Morgen begint ook al de laatste stageweek. Dinsdag hebben we ons afscheidsfeestje en dat wilden we graag samen met de kinderen doen i.p.v. alleen eten met de leerkrachten en mensen van Maranahta. Daarom hebben we na school muziek geregeld zodat ze lekker kunnen dansen. Daar houden ze hier namelijk wel van. Veel afscheid en feestjes dus deze week.
Geniet nog van het lekkere weer en als je de zon ziet zeg maar dat die hier ook wel even langs mag komen.
Heel veel liefs
Ohja ik kom eerder terug 18 juni ipv de 20ste. Ik moet maandag weer naar school en bedacht me dat het toch niet zo handig is om dan zondag aan te komen vandaar ;)