Blafono bye bye

Hooi lieve blafono’s
Mijn laatste berichtje uit Ghana alweer! Wat zijn vier maanden toch kort. Er is nog veel gebeurd de afgelopen week.
Ik zal maar beginnen met het slechte nieuws. Vorige week heb ik met Marylin in Accra afgesproken om het te hebben over het plan voor een nieuw schoolgebouw. Ze had hiervoor een vergadering met Winfred en Geshian. Ze vertelde dat ze al snel had gevraagd om Winfred alleen te kunnen spreken, omdat Geshian de vergadering verstoorde met lange verhalen die er niet toe deden.
Winfred gaat nu voor Marylin een plan opstellen. Verder zijn ze allebei bezig met het zoeken van een organisatie die iemand kan sturen die het project kan leiden en Marylin op de hoogte kan houden. Winfred heeft hier namelijk niet veel ervaring mee en het is belangrijk dat het iemand is die weet waar die over praat en die te vertrouwen is!
Het slechte nieuws is dat Winfred mij heeft verteld niet meer samen te werken met project sand. Nadat Camilla (Engeland) in Ghana was geweest en Winfred had ontmoet heeft ze Project sand (www.projectsand.org) opgericht om zijn Marantha beachcamp en de school te steunen. Winfred had op de site gezien dat er een grote lijst stond van mensen en bedrijven die een donatie hadden gedaan. Toen Camilla echter terugkwam om deze donaties te geven had ze veel minder mee. Hij vroeg haar naar de rest van de donaties die hij op de site had gezien. Hier werd ze heel erg boos om en is weggegaan. De volgende dag was de lijst op de website veel korter. Op de website staan contactgegevens van allelei mensen in Engeland, maar niet van Winfred zelf. Winfred heeft telefoontjes gekregen van mensen die vroegen naar een e-mail die hij had gestuurd. Hier had hij om donaties gevraagd. Hij had niets verstuurd. Hij vroeg het aan Camilla en zij heeft onder zijn naam om donaties gevraagd.
Nu vroeg ze of hij een contract wilde ondertekenen waarbij hij haar meer rechten gaf om zijn naam te gebruiken (of iets in die trant dit is me niet helemaal duidelijk geworden). Dit wilde hij niet doen. Haar antwoord hierop was dat ze nu geen vrijwilligers meer zou sturen. De vrijwilligers die via projectsand zijn gekomen zoals Chris en Jennifer hebben geld aan haar betaald om hierheen te komen. Dit geld zou voor de school zijn, maar niet al het geld is daar terecht gekomen. Hoe dit precies zit weet ik niet, want dat heb ik alleen van Marylin gehoord en niet van de vrijwilligers zelf. Ik heb hier met Winfred en Marylin over gehad om zeker te weten dat ik het niet verkeerd begreep of dat het een roddel was.
Helaas is het waar en heeft Camilla Winfred een hoop beloftes gedaan en die niet waargemaakt. Waar het geld is weet ik niet, maar ik heb zo’n vermoeden in haar eigen zak. Ik hoop dan ook dat de mensen die geld hebben gegeven en nu weten dat het niet goed terecht is gekomen er achteraan gaan! Het geld wat jullie hebben gestort is wel rechtstreeks naar de school gegaan overigens en niet via project sand!
Het goede nieuws is dat ik vandaag met leerkrachten van ‘college of education’, de Ghanese pabo, naar Maranatha ben geweest. Het weer is de laatste dagen al niet zo best dus het duurde even voordat we er waren, maar hoe hard het ook regende ze bleven heel vrolijk. Eenmaal op Maranatha hebben ze aangeboden om de leerkrachten gratis workshops te geven om ze te helpen bij het lesgeven! Precies waar ik op hoopte. Het zou echt heel goed zijn als dit ook daadwerkelijk gebeurt.
De school kan ik nu ook met een gerust gevoel achterlaten. Ongerust ben ik nog wel een beetje, maar ik ben heel erg blij dat ik ze nog aan elkaar heb kunnen voorstellen.

Het afscheidsfeestje op stage was erg leuk. Eerst hebben we met de kinderen gedanst en gegeten. Later toen die naar huis waren hebben we met de leerkrachten ons eigen strandfeestje gemaakt. Erg gezellig!
Vrijdag was de echte laatste stagedag. We kregen een certificaat van Winfred voor wat we op de school hebben gedaan samen met een armband en ketting. Ook van Bernice de lerares van de infatns kregen we een armbandje. Na school samen met Grace pannenkoeken gebakken voor Bernice (lerares infants), Ebenezer (een jongen van school die ons vaak heeft geholpen) en de meiden van het Bana huis. Een hele klus dus, maar erg gezellig! ’S Avonds was er nog de Blafono bye bye party. Veel mensen van Maranatha waren ook gekomen en het was heel gezellig.
Zaterdag hebben we Bo en de meiden van het Banahuis uitgezwaaid. Daarna de ouders van Linda opgehaald. Afscheid en weer samenkomen op dezelfde dag. Alsof ons gevoel nog niet genoeg in de war was afgelopen week.
Ik heb nog helemaal niet het idee dat ik morgen in het vliegtuig zit terug naar Nederland. Ik weet ook niet of dat ik er blij mee moet zijn of niet. Ik heb zin om iedereen weer te zien, maar ga het hier echt heel erg missen. Het leventje bevalt me hier wel. Lekker veel buiten zijn (behalve in juni met het regenseizoen…), alles lekker rustig aan, mooie stofjes, het strand vlakbij, kokosnoten en ach ik kan maar beter ophouden, want anders blijf ik straks nog hier.
Nou tot snel!! Heel veel liefs